Nog één week te gaan.
Ik wankel naar de plek waar ooit de keuken was
en por het vuur onder de Driepoot op.
Die torst de reglementaire kruimelpot
met daarin het laatste restje alfabetsoep.
Er is berekend dat de ruïne genoeg brandhout levert
om de beslistermijn door te komen.
Maar m’n rantsoen is niet toereikend.
Conform het bevel gooi ik handenvol puin in de pot
en leng de soep aan met afvalwater.
De Driepoot kreunt.
“Ik moest wel! Ze krijsten: NOOD BREEKT WET”
Uiterst voorzichtig roer ik.
Nog voor ik op kan scheppen,
bezwijken de 2 zwakste poten.
NM